Czy można utracić status osoby osiedlonej?

EU Settlement Status

Wiele kontrowersji wzbudza możliwość utraty statusu osoby osiedlonej. Wokół tej tematyki narosło już wiele mitów które nie tylko wprowadzają chaos, ale także kreują wiele niejasności i popularyzują nieprawdziwe informacje. Aby prawidłowo wyjaśnić zasady dotyczące utraty statusu, należy przede wszystkim rozróżnić sytuację prawną osób posiadających pełny status (tzw. settled status) od osób posiadających status tymczasowy (tzw. pre-settled status), z uwagi na odmienne regulacje w tym zakresie.

Settled status:

W przypadku osób w pełni osiedlonych status wygasa tylko wtedy gdy dana osoba przebywa poza Wielką Brytanią przez okres pięć lat i powyżej. Po tym czasie osoba osiedlona traci prawo pobytu na terenie Wielkiej Brytanii, a ewentualny ponowny wjazd będzie odbywał się na podstawie nowych przepisów imigracyjnych.

Pre-settled status:

Sytuacja wygląda zgoła odmiennie w przypadku osób posiadających status tymczasowy. Przepisy imigracyjne przewidują bowiem, iż posiadacze statusu tymczasowego mogą opuścić UK na okres do 6 miesięcy (180 dni) w dowolnym okresie 12 miesięcy (tzw. dozwolona nieobecność) bez żadnych negatywnych konsekwencji lub zmian w statusie rezydenta Wielkiej Brytanii. Oznacza to, że w przypadku osób nie posiadających pełnego statusu możliwa jest tylko krótkotrwała nieobecność w kraju nie przekraczająca 6 miesięcy. W tym miejscu warto zwrócić uwagę na kilka ważnych kwestii.

Po pierwsze, warto zauważyć, że sześciomiesięczny limit nieobecności nie ogranicza się do jednego długiego okresu poza Wielką Brytanią i może dotyczyć również wielokrotnych podróży trwających łącznie sześć miesięcy.

Po drugie, zasady odnoszą się do nieobecności w „dowolnym 12-miesięcznym okresie”, co oznacza, że organ imigracyjny (Home Office) będzie przyglądał się nie tylko podróżom w ciągu roku kalendarzowego, ale będzie także analizował i uwzględniał wszystkie wcześniejsze podróże odbyte w okresie poprzedzającym. Dlatego istotnym jest, aby osoby, które często podróżują uważnie monitorowały dni swojej nieobecności w kraju.

Po trzecie, nieobecności dotyczą tylko okresu kwalifikacyjnego aż do nabycia pełnego statusu. Po zakończeniu pięcioletniego okresu kwalifikacyjnego i uzyskaniu statusu osoby w pełni osiedlonej (settled status) wnioskodawca może spędzić do pięciu lat poza Wielką Brytanią bez utraty tego statusu.

Co w takim razie, gdy Wnioskodawca posiadający status tymczasowy przekroczy limit 6 miesięcy?

Przede wszystkim nie oznacza to, iż osoba traci posiadany status z automatu. Osoby nieobecne będą mogli nadal powrócić do wielkiej Brytanii i dokończyć pozostały czas w pięcioletnim okresie tymczasowego statusu osoby osiedlonej. Jednakże po upływie tego okresu, Wnioskodawcy nie będą mogły przekonwertować swojego statusu na status pełny. Oznacza to, iż takie osoby pozbawiane są szansy na odnowienie statusu osoby osiedlonej. Zamiast tego Wnioskodawcy będą musieli opuścić Wielką Brytanię a ponowny wjazd będzie odbywał się na podstawie nowych przepisów imigracyjnych.

Dlatego istotne jest, aby osoby posiadające status tymczasowy były świadome zasad na jakich mogą opuszczać Wielka Brytanię i skrupulatnie monitorowały dni swojej nieobecności.

Wyjątki uzasadniające 6 miesięczną nieobecność:

Warto również wspomnieć, iż nie zawsze 6 miesięczna nieobecność w Wielkiej Brytanii będzie skutkować utratą statusu. W ściśle określonych okolicznościach istnieją bowiem wyjątki umożliwiające dłuższy pobyt poza granicami UK. I tak na przykład okresy nieobecności spowodowane odbywaniem obowiązkowej służby wojskowej, oddelegowaniem w służbie Koronie lub pracą na obszarze morskim Wielkiej Brytanii nie prowadzą do utraty statusu nawet po przekroczeniu wskazanych limitów czasowych. Kolejnym wyjątkiem jest nieobecność w Wielkiej Brytanii spowodowana pandemią COVID-19 – jeżeli przekroczyła ona ponad 180 dni z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy. Ponadto, przepisy imigracyjne zezwalają się na pojedynczy okres nieobecności do 12 miesięcy „z ważnego powodu’’, którym może być ciąża, poród, poważna choroba, nauka, szkolenie zawodowe lub oddelegowanie za granicę. Powyższe wyliczenie nie charakter przykładowy co oznacza, że organ imigracyjny rozpatrzy również inne sytuacje, które mogą kwalifikować się jako ważny powód.